İncil'deki Kerubiler: Tanrı'nın Koruyucuları ve Elçileri

İncil'de bir melek (çoğul: melekler), koruyucu veya haberci olarak hizmet eden bir tür melek varlığıdır. İncil'in Çıkış, Hezekiel ve Mezmurlar da dahil olmak üzere çeşitli kitaplarında onlardan bahsedilir.

Eski Ahit'te, melekler insan yüzlerine ve kanatlarına sahip olarak tanımlanır ve sıklıkla Ahit Sandığını korurlar olarak tasvir edilir. Hezekiel'de meleklerin dört kanadı ve dört yüzü olduğu anlatılır: insan yüzü, öküz yüzü, aslan yüzü ve kartal yüzü.

Hıristiyan geleneğinde melekler bazen sevimli, kanatlı, tombul çocuklar olarak tasvir edilir, ancak bu İncil'deki açıklamaya dayanmamaktadır. Bunun yerine, Orta Çağ'da geliştirilen daha sonraki bir sanatsal gelenektir.

Bazı Hıristiyan geleneklerinde, meleklerin rütbesinin yüksek meleklerden ve baş meleklerden daha düşük, ancak meleklerden daha yüksek olduğuna inanılır. Genellikle Tanrı'nın tahtıyla ilişkilendirilirler ve cennetin koruyucuları ve koruyucuları olarak hizmet ettikleri düşünülür.