Yoksullaşmayı Anlamak: Bir Sosyal Kontrol Biçimi ve Yıkıcı Etkileri

Yoksullaştırma, yoksul insanların sayısını, onları refah ve sosyal hizmetlere daha az uygun hale getirerek azaltma sürecidir. Bu genellikle sağlık hizmetlerine, eğitime ve diğer temel kaynaklara erişimi sınırlayan politikalar yoluyla elde edilir. Yoksullaştırmanın amacı, bireyleri kendi kendine yetmeye veya iş aramaya zorlamaktır; bu, çok az fayda sağlayan düşük ücretli işlerde çalışmak anlamına gelse bile.
Yoksullaştırma, yoksulları disipline etmeyi amaçladığı için bir sosyal kontrol biçimi olarak görülebilir. ve onları toplumsal normlara daha uyumlu hale getirmek. Aynı zamanda hükümetlerin refah programları harcamalarını azaltması ve yükü bizzat yoksulların üzerine yıkması için bir araç olarak da kullanılabilir. Yoksullaşmanın etkileri geniş kapsamlı ve yıkıcı olabilir, yoksulluğun, eşitsizliğin ve toplumsal huzursuzluğun artmasına yol açabilir. Bireyler, koşullarını iyileştirmek için ihtiyaç duydukları kaynaklara erişemedikleri için bu durum aynı zamanda yoksulluk döngülerini de sürdürebilir.
Yoksullaşma genellikle serbest piyasa ilkelerine ve bireysel sorumluluğa sosyal refah ve kolektif eylemin önünde öncelik veren neoliberal ekonomi politikalarıyla ilişkilendirilir. Bununla birlikte, yoksulluğun azaltılmasını muhalefeti bastırmak ve gücü sürdürmek için bir bahane olarak kullanan otoriter rejimler gibi diğer siyasi sistemlerde de bulunabilir. eşitsizlik. Bazıları kendi kendine yeterliliği ve kişisel sorumluluğu teşvik etmenin gerekli olduğunu savunurken, diğerleri bunun eşitsizliği sürdüren ve insan haklarını baltalayan bir sosyal kontrol biçimi olduğunu ileri sürüyor.