Κατανόηση της απορρόφησης: Μια βασική έννοια στη φασματοσκοπία

Η απορρόφηση είναι ένα μέτρο της ποσότητας φωτός που απορροφάται από μια ουσία. Ορίζεται ως η λογαριθμική μείωση της έντασης του φωτός καθώς διέρχεται από ένα υλικό. Με άλλα λόγια, είναι ένα μέτρο του πόσο φως απορροφάται από μια ουσία, αντί να μεταδίδεται ή ανακλάται.

Η απορρόφηση εκφράζεται συχνά ως αρνητικός λογάριθμος του λόγου της αρχικής προς την τελική ένταση του φωτός, και τυπικά συμβολίζεται με το σύμβολο A. Σχετίζεται με τη συγκέντρωση της ουσίας που μετράται, με υψηλότερες συγκεντρώσεις που έχουν ως αποτέλεσμα υψηλότερες τιμές απορρόφησης.

Στη φασματοσκοπία, η απορρόφηση χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της απορρόφησης του φωτός από μόρια ή άλλα σωματίδια σε ένα δείγμα. Το φάσμα απορρόφησης ενός δείγματος μπορεί να παρέχει πληροφορίες σχετικά με τους τύπους και τις ποσότητες των μορίων που υπάρχουν στο δείγμα, καθώς και τις δεσμευτικές τους ιδιότητες και άλλα χαρακτηριστικά.

Η απορρόφηση είναι μια σημαντική έννοια σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της χημείας, της φυσικής, της βιολογίας και της επιστήμης των υλικών . Χρησιμοποιείται σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης χημικών ενώσεων, της ανίχνευσης ιχνών ουσιών και της μελέτης οπτικών ιδιοτήτων υλικών.