Κατανόηση του Trikaya: Τα τρία σώματα μιας θεότητας στον Ινδουισμό και τον Βουδισμό

Τρικάγια (σανσκριτικά: त्रिकाय, Trikāya) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στον Ινδουισμό και τον Βουδισμό για να περιγράψει τα τρία σώματα ή πτυχές μιας θεότητας ή ενός πνευματικού όντος. Τα τρία σώματα είναι:

1. Nirmanakaya (Σανσκριτικά: निर्माणकाय, Nirmāṇakāya): το φυσικό σώμα ή η εκδήλωση της θεότητας στον υλικό κόσμο.
2. Sambhogakaya (σανσκριτικά: सम्भोगकाय, Sambhoga-kāya): το σώμα της ευδαιμονίας ή η όψη της θεότητας που βιώνει ευχαρίστηση και απόλαυση.
3. Dharmakaya (Σανσκριτικά: धर्मकाय, Dharma-kāya): το σώμα της πραγματικότητας ή η πτυχή της θεότητας που αντιπροσωπεύει την απόλυτη αλήθεια και πραγματικότητα.

Στον Ινδουισμό, τα τρία σώματα συνδέονται συχνά με τις τρεις όψεις του θεού Βισνού: τη φυσική του μορφή ως Κρίσνα, η ηδονή του ως Κύριος Ναραγιάνα, και η πνευματική του μορφή ως η απόλυτη πραγματικότητα. Στον Βουδισμό, τα τρία σώματα συνδέονται με τα τρία στάδια της φώτισης: το φυσικό σώμα ενός Βούδα, το σώμα της ευδαιμονίας και της απόλαυσης και το σώμα της τελικής πραγματικότητας.

Η έννοια του trikaya χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις διαφορετικές πτυχές του θείου και να τονίσει την ιδέα ότι το θείο είναι πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση και δεν μπορεί να αναχθεί σε μία μόνο όψη ή μορφή. Υπογραμμίζει επίσης την ιδέα ότι το θείο είναι παρόν σε όλα τα πράγματα και ότι όλα είναι αλληλένδετα και αλληλοεξαρτώμενα.