Κατανόηση των φορμαλίνων: Τύποι, χρήσεις και προφυλάξεις ασφαλείας

Οι φορμαλίνες είναι μια κατηγορία χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται ως απολυμαντικά και συντηρητικά σε διάφορες βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένης της ιατρικής, της βιολογίας και της παθολογίας. Προέρχονται από φορμαλδεΰδη, η οποία είναι ένα άχρωμο υγρό με έντονη, πικάντικη μυρωδιά. Η φορμαλδεΰδη είναι γνωστό καρκινογόνο και η έκθεση σε αυτήν μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα, ερεθισμό του δέρματος και άλλα προβλήματα υγείας. Οι φορμαλίνες χρησιμοποιούνται συνήθως ως σταθεροποιητικά σε βιολογικά δείγματα, όπως ιστοί και κύτταρα, για να διατηρήσουν τη δομή τους και να αποτρέψουν την αποσύνθεση. Χρησιμοποιούνται επίσης ως απολυμαντικά για να σκοτώνουν βακτήρια και άλλους μικροοργανισμούς στις επιφάνειες. Επιπλέον, οι φορμαλίνες χρησιμοποιούνται σε ορισμένες ιατρικές διαδικασίες, όπως η ταρίχευση, για τη διατήρηση του σώματος μετά τον θάνατο. Διάλυμα φορμαλδεΰδης: Αυτός είναι ο πιο κοινός τύπος φορμαλίνης, που αποτελείται από διάλυμα φορμαλδεΰδης σε νερό. Συχνά χρησιμοποιείται ως σταθεροποιητικό σε βιολογικά δείγματα και ως απολυμαντικό σε επιφάνειες.
2. Γλουταραλδεΰδη: Αυτός είναι ένας άλλος τύπος φορμαλίνης που χρησιμοποιείται συνήθως ως σταθεροποιητικό σε βιολογικά δείγματα. Είναι λιγότερο τοξικό από τη φορμαλδεΰδη, αλλά εξακολουθεί να προκαλεί ερεθισμό του δέρματος και αναπνευστικά προβλήματα.
3. Παραφορμαλδεΰδη: Πρόκειται για μια κονιοποιημένη μορφή φορμαλδεΰδης που χρησιμοποιείται συχνά ως απολυμαντικό σε επιφάνειες. Είναι λιγότερο αποτελεσματικό ως σταθεροποιητικό από το διάλυμα φορμαλδεΰδης ή γλουταραλδεΰδης.
4. Ιστοί ενσωματωμένοι σε παραφίνη (FFPE) με φορμαλίνη: Είναι ιστοί που έχουν στερεωθεί με φορμαλίνη και στη συνέχεια ενσωματώνονται σε κερί παραφίνης. Χρησιμοποιούνται συνήθως για ιστοπαθολογική ανάλυση.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η έκθεση σε φορμαλίνες μπορεί να είναι επικίνδυνη και είναι σημαντικό να ακολουθείτε τα κατάλληλα πρωτόκολλα ασφαλείας κατά το χειρισμό αυτών των χημικών ουσιών. Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση γαντιών, τη χρήση συστημάτων αερισμού και την αποφυγή της επαφής με το δέρμα και της εισπνοής των αναθυμιάσεων.