Antiochus IV epiphanes: Ο βασιλιάς που βεβηλώνει το ναό και πυροδότησε την εξέγερση της Maccabean

Ο Αντίοχος Δ' Επιφάνης (174-163 π.Χ.) ήταν βασιλιάς της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών, ο οποίος είναι γνωστός για τις εκστρατείες του εναντίον του Πτολεμαϊκού Βασιλείου και της Ιουδαϊκής. Συχνά αναφέρεται ως Αντίοχος Δ' ή Αντίοχος Επιφάνης. Ο Αντίοχος Δ' γεννήθηκε το 215 π.Χ. και ανέβηκε στο θρόνο το 175 π.Χ., μετά το θάνατο του πατέρα του, Σέλευκου Δ' Φιλοπάτορα. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, επικεντρώθηκε στην επέκταση της αυτοκρατορίας των Σελευκιδών και στην ενίσχυση της οικονομίας της. Επίσης, συμμετείχε σε πολλές στρατιωτικές εκστρατείες κατά του Πτολεμαϊκού Βασιλείου και της Ιουδαίας.

Μία από τις πιο αξιοσημείωτες ενέργειες του Αντίοχου ήταν η προσπάθειά του να κατακτήσει την Ιουδαία και να επιβάλει την ελληνική κουλτούρα και θρησκεία στον εβραϊκό λαό. Το 167 π.Χ., πολιόρκησε την Ιερουσαλήμ και βεβήλωσε τον Ναό στήνοντας ένα άγαλμα του Δία και θυσιάζοντας χοίρους στο βωμό. Αυτό το γεγονός είναι γνωστό ως το βδέλυγμα της ερήμωσης και αναφέρεται στο Βιβλίο του Δανιήλ και στο Βιβλίο της Αποκάλυψης. Η βασιλεία του Αντίοχου έληξε το 163 π.Χ., όταν σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας εξέγερσης με επικεφαλής τον Εβραίο ιερέα Ματτάθια και τους πέντε γιους του, οι οποίοι έγιναν γνωστοί ως Μακκαβαίοι. Η εξέγερση των Μακκαβαίων έδιωξε με επιτυχία την Αυτοκρατορία των Σελευκιδών από την Ιουδαία και ίδρυσε ένα ανεξάρτητο εβραϊκό κράτος.

Συνολικά, ο Αντίοχος Δ' Επιφάνης μνημονεύεται για τις προσπάθειές του να καταστείλει τον εβραϊκό πολιτισμό και τη θρησκεία, που τελικά οδήγησαν στην εξέγερση των Μακκαβαίων και στην ίδρυση ενός ανεξάρτητου εβραϊκού κράτους .