Apa itu Diaphyseal?

Diaphyseal merujuk kepada batang atau badan tulang panjang, tidak termasuk hujung (kepala dan leher). Dalam erti kata lain, ia adalah bahagian tengah tulang yang menghubungkan kedua-dua hujung. Kawasan diaphyseal dicirikan oleh susunan tisu tulang yang padat dan padat, yang memberikan kekuatan dan sokongan untuk tulang.

Sebagai contoh, dalam femur (tulang paha), kawasan diaphyseal ialah aci silinder panjang yang menghubungkan kepala (atas). hujung) ke sendi lutut. Begitu juga, dalam humerus (tulang lengan atas), kawasan diaphyseal ialah aci panjang dan lurus yang menghubungkan sendi bahu dengan sendi siku.

Istilah "diaphyseal" berasal daripada perkataan Yunani "dia" yang bermaksud "melalui" dan " fizik" bermaksud "pertumbuhan". Ia pertama kali digunakan oleh ahli anatomi Perancis F. G. J. Rayer pada abad ke-19 untuk menggambarkan bahagian tengah tulang panjang.