Membongkar Sejarah Balneum: Mandian Rom Purba

Balneum adalah sejenis mandian yang digunakan di Rom kuno untuk tujuan perubatan. Ia adalah mandian air suam yang dipercayai mempunyai sifat penyembuhan dan digunakan untuk merawat pelbagai penyakit, termasuk demam, reumatik, dan keadaan kulit. Perkataan "balneum" berasal daripada perkataan Latin "balneum," yang bermaksud "mandi."

Di Rom kuno, balnea dibina di seluruh empayar, terutamanya berhampiran mata air panas semula jadi atau kawasan geoterma. Tempat mandi ini selalunya merupakan struktur yang rumit dengan lantai marmar, dinding dan siling, serta dilengkapi dengan paip air panas dan bilik wap. Tempat mandi digunakan bukan sahaja untuk kebersihan diri tetapi juga sebagai tempat perhimpunan sosial di mana orang ramai boleh berehat, bergosip, dan menjalankan perniagaan.

Penggunaan balnea tidak terhad kepada orang kaya; malah rakyat biasa mampu menggunakannya. Malah, kerajaan Rom juga membina balnea awam untuk menyediakan akses kepada kemudahan air bersih dan kebersihan untuk semua rakyat. Tempat mandi awam ini dikenali sebagai "thermae", dan ia merupakan bahagian penting dalam kehidupan seharian di Rom purba.

Secara keseluruhannya, balnea adalah sebahagian daripada budaya Rom dan memainkan peranan penting dalam kehidupan sosial, ekonomi dan politik empayar.