Seni Tulis Tulisan: Meneroka Keindahan Kreativiti Yang Berantakan, Cuai

Scribbleism ialah istilah yang digunakan untuk menggambarkan perbuatan menulis atau melukis secara tergesa-gesa, cuai, atau tidak boleh dibaca. Ia juga boleh merujuk kepada tanda atau coretan yang terhasil sendiri. Perkataan ini sering digunakan secara pejoratif untuk mengkritik penulisan atau seni yang dianggap kucar-kacir, ceroboh, atau kurang kemahiran atau perhatian terhadap perincian.

Istilah "contengan" itu sendiri mempunyai sejarah yang panjang, sejak Zaman Pertengahan. Ia berasal daripada perkataan Inggeris Lama "scrybban," yang bermaksud "menggaru atau mengikis." Dari masa ke masa, perkataan itu berkembang menjadi "conteng," yang pada asalnya digunakan untuk menggambarkan penulisan yang tergesa-gesa atau cuai, tetapi sejak itu telah digunakan untuk sebarang jenis pembuatan tanda yang tidak kemas atau tidak boleh dibaca.

Scribbleism boleh mengambil pelbagai bentuk, daripada coretan seperti kanak-kanak hingga dewasa- permulaan projek terapi seni. Ia juga boleh menjadi gejala gangguan kognitif atau motor tertentu, seperti disgrafia atau penyakit Parkinson. Dalam sesetengah kes, coretan boleh menjadi pilihan artistik yang disengajakan, digunakan untuk mencipta karya ekspresif dan emotif yang mencabar tanggapan tradisional tentang kebolehbacaan dan koheren.

Walau apa pun bentuk atau tujuannya, coretan sering dilihat sebagai penyimpangan daripada bentuk penulisan yang lebih tersusun dan terkawal dan lukisan yang biasanya diajar di sekolah dan persekitaran pendidikan lain. Ia boleh menjadi satu cara untuk melepaskan diri daripada kekangan konvensyen dan meneroka cara baharu untuk mengekspresikan diri secara kreatif.