Temui Sejarah dan Kepentingan Kasbah di Afrika Utara dan Timur Tengah

Kasbah (juga dieja qasbah atau ksar) ialah istilah yang digunakan untuk menggambarkan sejenis perkampungan berkubu atau penempatan yang biasa di Afrika Utara dan Timur Tengah. Perkataan "kasbah" berasal daripada bahasa Arab, dan ia merujuk kepada sekumpulan rumah atau bangunan yang berkumpul bersama untuk perlindungan dan sokongan bersama.

Kasbah sering dibina di atas tanah tinggi atau di lokasi strategik, seperti berhampiran sumber air atau di persimpangan jalan perdagangan. Ia direka untuk menyediakan tempat tinggal dan keselamatan bagi orang yang tinggal di dalam tembok mereka, dan mereka biasanya dikelilingi oleh dinding atau benteng yang diperbuat daripada batu, bata lumpur atau adobe.

Di dalam kasbah, anda mungkin menjumpai pelbagai bangunan, termasuk rumah, masjid, kedai roti, dan kedai-kedai lain. Susun atur kasbah boleh berbeza-beza bergantung pada lokasi dan saiz penempatan, tetapi mereka selalunya mempunyai halaman tengah atau dataran di mana orang ramai boleh berkumpul dan bersosial.

Kasbah mempunyai sejarah yang panjang di Afrika Utara dan Timur Tengah, sejak semenjak sekurang-kurangnya abad ke-12. Mereka adalah bahagian penting dalam seni bina tradisional di banyak wilayah, termasuk Maghribi, Algeria, Tunisia, dan Libya. Hari ini, banyak kasbah masih didiami dan merupakan bahagian penting dalam warisan budaya negara-negara tersebut.