Babisme begrijpen: een religieuze beweging die de nadruk legde op spirituele zuivering en sociale rechtvaardigheid

Babisme was een religieuze beweging die in de 19e eeuw ontstond in Shiraz, Iran. Het werd gesticht door Siyyid Ali Muhammad, die bekend staat als de Bab (wat 'de poort' betekent in het Arabisch). De Bab beweerde de beloofde Mahdi (of geleide) te zijn en de voorloper van een profeet die een nieuw tijdperk van vrede en gerechtigheid tot stand zou brengen. Het Babisme benadrukte het belang van spirituele zuivering, de gelijkheid van alle mensen voor God, en de afschaffing van religieuze en sociale hiërarchieën. De beweging trok een grote aanhang in Iran en daarbuiten, en had een aanzienlijke impact op de ontwikkeling van het islamitische denken en handelen. Een van de belangrijkste leringen van het Babisme is het concept van ‘de eenheid van het bestaan’ (wahdat al-wujud), die stelt dat God de enige ware realiteit is en dat alle dingen in Hem bestaan. Dit idee werd beïnvloed door de soefi-mystiek en de filosofie van Ibn Arabi, en wordt gezien als een voorloper van de ideeën van Baha'i, die de eenheid van alle religies en de eenheid van de mensheid benadrukt. rechtvaardigheid en de noodzaak voor individuen om samen te werken om positieve verandering in de samenleving tot stand te brengen. De Bab zelf werd in 1850 door de Iraanse regering geëxecuteerd vanwege zijn religieuze overtuigingen, maar zijn volgelingen bleven zijn leringen verspreiden en gemeenschappen oprichten op basis van zijn principes. Tegenwoordig leven er nog steeds aanhangers van het Babisme in verschillende delen van de wereld, en hun erfenis blijft de ontwikkeling van het islamitische denken en praktiseren beïnvloeden.