Bereik in gegevensanalyse begrijpen

Bereik is een maatstaf voor de spreiding of spreiding van een reeks gegevens. Het beschrijft hoeveel de individuele datapunten afwijken van de gemiddelde waarde. Met andere woorden: bereik is een manier om de hoeveelheid variatie in een dataset te kwantificeren. Het bereik van een dataset wordt berekend door de kleinste waarde (minimum) af te trekken van de grootste waarde (maximum). De formule voor bereik is:

Bereik = Maximaal - Minimum

Als een gegevensset bijvoorbeeld de waarden 2, 4, 6, 8 en 10 heeft, zou het bereik zijn:

Bereik = 10 - 2 = 8

Dit betekent dat de gegevenspunten in deze gegevensset maximaal 8 eenheden van het gemiddelde afwijken. Een groter bereik geeft aan dat de gegevens meer verspreid zijn, terwijl een kleiner bereik aangeeft dat de gegevenspunten dichter bij het gemiddelde liggen.