Dyofysitisme begrijpen: een christologische leer

Dyofysitisme is een christologische doctrine die in de 5e eeuw in de oosters-orthodoxe kerk werd ontwikkeld. Het stelt dat Jezus Christus twee naturen heeft, goddelijke en menselijke, die op een reële maar niet gemengde manier verenigd zijn. Dit betekent dat Jezus zowel volledig God als volledig mens is, maar deze twee naturen zijn niet met elkaar vermengd of verward. . De leer werd ontwikkeld als reactie op de leringen van Nestorius, die betoogde dat Jezus twee afzonderlijke naturen had, een goddelijke en een menselijke, maar geen verenigde natuur. Dyofysitisme werd verworpen door de westerse kerk, die de voorkeur gaf aan de leer van het monofysitisme. die inhoudt dat Jezus slechts één natuur heeft, zowel goddelijk als menselijk. De oosters-orthodoxe kerk accepteerde het dyofysitisme echter als een manier om de goddelijke en menselijke aard van Christus in evenwicht te brengen, en het blijft tot op de dag van vandaag een belangrijk onderdeel van de oosters-orthodoxe theologie.