Zrozumienie dyofizytyzmu: doktryna chrystologiczna

Dyofizytyzm jest doktryną chrystologiczną, która rozwinęła się w Kościele prawosławnym w V wieku. Utrzymuje, że Jezus Chrystus ma dwie natury, boską i ludzką, które są zjednoczone w sposób rzeczywisty, ale nie mieszany. Oznacza to, że Jezus jest zarówno w pełni Bogiem, jak i w pełni człowiekiem, ale te dwie natury nie są ze sobą zmieszane ani zdezorientowane.…
Termin „dyofizytyzm” pochodzi od greckich słów „dyo” oznaczających „dwa” i „physis” oznaczających „naturę”. . Doktryna powstała w odpowiedzi na nauki Nestoriusza, który argumentował, że Jezus miał dwie odrębne natury, jedną boską i jedną ludzką, ale nie miał natury jednolitej. … Dyofizytyzm został odrzucony przez Kościół zachodni, który preferował doktrynę monofizytyzmu, która utrzymuje, że Jezus ma tylko jedną naturę, zarówno boską, jak i ludzką. Cerkiew prawosławna przyjęła jednak dyofizytyzm jako sposób na zrównoważenie boskiej i ludzkiej natury Chrystusa i do dziś pozostaje ważną częścią teologii prawosławnej.