Exofagie begrijpen: het cellulaire proces van degradatie van externe deeltjes

Exofagie is een term die in de celbiologie wordt gebruikt om het proces te beschrijven waarbij cellen extracellulaire deeltjes of organellen opslokken en afbreken. Het woord ‘exofagie’ komt van de Griekse woorden ‘exo’, wat buiten betekent, en ‘fagie’, wat eten of verslinden betekent. Exophagie is een vorm van autofagie, het proces waarbij cellen hun eigen componenten, zoals beschadigde organellen of eiwitten, om cellulaire homeostase en overleving te behouden. Bij exofagie gaat het echter specifiek om de afbraak van extracellulaire deeltjes of organellen, in plaats van om intracellulaire componenten. Exofagie speelt een cruciale rol bij het behouden van de weefselgezondheid en het voorkomen van ziekten. Zo helpt het bijvoorbeeld ziekteverwekkers en dode cellen uit het lichaam te verwijderen, maar ook kan het helpen de immuunrespons te reguleren. Ontregeling van exofagie is betrokken bij verschillende ziekten, waaronder kanker en neurodegeneratieve aandoeningen.