Het belang van Saccharobacillus-bacteriën in de voedingskringloop en de bodemstructuur

Saccharobacillus is een geslacht van bacteriën dat extracellulaire polysachariden (EPS) en exopolysacharide-afbrekende enzymen kan produceren. Deze bacteriën worden aangetroffen in verschillende omgevingen, waaronder bodem, compost en het maagdarmkanaal van dieren. Saccharobacillus-soorten zijn grampositieve bacteriën die worden gekenmerkt door de aanwezigheid van een dikke peptidoglycaanlaag in hun celwanden. Ze zijn meestal staafvormig en variëren in grootte van 0,5 tot 1,5 micrometer lang. Deze bacteriën zijn oxidase-negatief en catalase-positief, wat betekent dat ze geen oxidase-enzymen produceren, maar wel catalase-enzymen. Saccharobacillus-soorten staan bekend om hun vermogen om EPS te produceren, een complex mengsel van polysachariden en andere verbindingen. EPS is in veel omgevingen een belangrijk onderdeel van de extracellulaire matrix en speelt een sleutelrol bij het in stand houden van de bodemstructuur en vruchtbaarheid. Saccharobacillus-soorten zijn ook in staat exopolysacharide-afbrekende enzymen te produceren, die EPS en andere polysachariden kunnen afbreken tot eenvoudigere suikers die door andere organismen als energiebron kunnen worden gebruikt. Van sommige soorten Saccharobacillus is bekend dat ze een belangrijke bijdrage leveren aan de afbraak van celwanden van planten en de afgifte van voedingsstoffen uit deze cellen. Saccharobacillus rhizophilus is bijvoorbeeld een bodembacterie die in staat is de cellulose- en hemicellulosecomponenten van plantencelwanden af te breken, waardoor eenvoudige suikers en andere voedingsstoffen vrijkomen die door andere organismen kunnen worden gebruikt. Over het geheel genomen vormen Saccharobacillus-soorten een belangrijke groep micro-organismen die een rol spelen een sleutelrol spelen bij de afbraak van plantencelwanden en de kringloop van voedingsstoffen in verschillende omgevingen.