Inzicht in opschorting: definitie, voorbeelden en juridische context

Opschorting betekent een toestand van opschorting of vertraging, vooral van een juridisch proces of claim. Het kan ook verwijzen naar de handeling waarbij iets in een staat van opschorting of vertraging wordt geplaatst. Als een rechtszaak bijvoorbeeld vanwege een technisch detail of een andere reden wordt opgeschort, kan er worden gezegd dat deze is opgeschort. Op dezelfde manier kan worden gezegd dat als een schuld of verplichting tijdelijk wordt opgeschort, deze opgeschort is. Het woord opgeschort komt van het Oudfranse woord "opschorting", wat "wachten" of "opschorting" betekent. Het wordt al sinds de 14e eeuw in het Engelse recht gebruikt en wordt vandaag de dag nog steeds vaak gebruikt in juridische contexten. Samenvattend verwijst opschorting naar een staat van opschorting of vertraging, vaak gebruikt in juridische contexten om een situatie te beschrijven waarin iets tijdelijk in de wacht wordt gezet. of uitgesteld.