Memahami Abeyance: Definisi, Contoh dan Konteks Undang-undang

Abeyance bermaksud keadaan penggantungan atau kelewatan, terutamanya proses atau tuntutan undang-undang. Ia juga boleh merujuk kepada tindakan meletakkan sesuatu dalam keadaan penggantungan atau kelewatan.
Sebagai contoh, jika kes mahkamah ditangguhkan atas sebab teknikal atau sebab lain, ia mungkin dikatakan tertangguh. Begitu juga, jika hutang atau obligasi digantung buat sementara waktu, ia boleh dikatakan sebagai tertunda.
Perkataan abeyance berasal daripada perkataan Perancis Lama "abeyance", yang bermaksud "menunggu" atau "penggantungan". Ia telah digunakan dalam undang-undang Inggeris sejak abad ke-14 dan masih biasa digunakan hari ini dalam konteks undang-undang.
Ringkasnya, abeyance merujuk kepada keadaan penggantungan atau kelewatan, sering digunakan dalam konteks undang-undang untuk menggambarkan situasi di mana sesuatu ditangguhkan buat sementara waktu. atau ditangguhkan.