Megalieten begrijpen: soorten, gebruik en betekenis

Een megaliet is een grote steen die is gebruikt om een bouwwerk of monument te bouwen, alleen of als onderdeel van een groep soortgelijke stenen. De term 'megaliet' komt van de Griekse woorden 'mega', wat 'groot' betekent, en 'lithos', wat 'steen' betekent. Megalieten zijn door de geschiedenis heen gebruikt bij de constructie van veel verschillende soorten bouwwerken, waaronder:

1. Steencirkels: Veel prehistorische steencirkels, zoals Stonehenge in Engeland en de Carnac-stenen in Frankrijk, zijn samengesteld uit megalieten.
2. Dolmens: Dit zijn megalithische graven die bestaan uit een grote steenplaat ondersteund door kleinere stenen. Het beroemdste hunebed is de Piramide van de Zon in Mexico.
3. Menhirs: Dit zijn enkele staande stenen, die vaak in Europa worden aangetroffen en waarvan wordt aangenomen dat ze voor ceremoniële of religieuze doeleinden zijn gebruikt. Doorgangsgraven: Dit zijn megalithische graven met een smalle doorgang die naar een kamer leidt waar de stoffelijke resten van de overledene werden geplaatst. Voorbeelden hiervan zijn Newgrange in Ierland en het Osireion in Abydos in Egypte.
5. Monolieten: Dit zijn grote, enkele stenen die zijn uitgehouwen of gevormd voor gebruik in de bouw of monumentale doeleinden. De Grote Sfinx van Gizeh in Egypte is een voorbeeld van een monoliet. Megalieten werden vaak gebruikt om belangrijke locaties te markeren, zoals begraafplaatsen, heilige ruimtes of grenzen. Ze werden ook gebruikt om belangrijke gebeurtenissen of individuen te herdenken, en veel megalithische structuren bleken op één lijn te liggen met hemellichamen of andere natuurlijke kenmerken.