


Pignus begrijpen: het middeleeuwse concept van onderpand
Pignus is een Latijns woord dat ‘belofte’ of ‘veiligheid’ betekent. In de context van het middeleeuwse recht werd pignus gebruikt om het onderpand of de zekerheid te beschrijven die een lener aan een kredietverstrekker verstrekte als garantie voor terugbetaling. Dit zou de vorm kunnen aannemen van land, vee of andere activa die de lener bezat en die als onderpand voor de lening zouden kunnen gebruiken. In modern juridisch gebruik wordt de term ‘pignus’ niet vaak gebruikt, maar het concept van het verstrekken van onderpand als voorwaarde van leningen blijft een belangrijk onderdeel van veel leningsovereenkomsten.



