Supracondylaire anatomie en verwondingen begrijpen

Supracondylair verwijst naar een locatie of structuur die zich boven (of superieur aan) de condylus bevindt, het afgeronde uiteinde van een bot waar het een ander bot ontmoet om een gewricht te vormen. In de context van anatomie wordt de term supracondylair vaak gebruikt om structuren of oriëntatiepunten te beschrijven die zich nabij de bovenkant van het opperarmbeen (bovenarmbeen) bevinden, zoals de supracondylaire fossa (een depressie of inkeping op het bovenste oppervlak van het opperarmbeen) of de supracondylaire lijn (een rand of groef die langs het bovenste oppervlak van het opperarmbeen loopt). In medische contexten kan de term supracondylaire worden gebruikt om verwondingen of aandoeningen te beschrijven die het gebied boven de condylus aantasten, zoals een supracondylaire fractuur (een breuk in het opperarmbeen boven de condylus) of een supracondylaire verstuiking (een rek of scheur van de ligamenten of pezen nabij de bovenkant van de humerus).