Turbary-bodems begrijpen: een terugblik op de geschiedenis van bodembehoud

Turbary is een archaïsche term die in het verleden werd gebruikt om een soort grond of aarde te beschrijven die rijk was aan humus, een donkere, organische stof die wordt gevormd wanneer planten- en dierenresten in de loop van de tijd afbreken. Het woord 'turbary' komt van het Latijnse woord 'turba', wat 'een hoop' of 'een stapel' betekent, en werd waarschijnlijk gebruikt om bodems te beschrijven die hoog in humus waren omdat ze eruit zagen als hopen donkere, rijke aarde.

Turbary-bodems zijn doorgaans diep, goed gedraineerd en hebben een hoog waterhoudend vermogen, waardoor ze ideaal zijn voor het verbouwen van een breed scala aan gewassen. Ze hebben ook de neiging om veel voedingsstoffen te bevatten en een breed scala aan micro-organismen te ondersteunen, die in de loop van de tijd kunnen helpen de bodemgezondheid en vruchtbaarheid te verbeteren. bodems blijven een belangrijk onderdeel van de geschiedenis van bodembehoud en -beheer.