


Brutalne dziedzictwo bicia koni: zrozumienie traumy i bólu zadawanego zniewolonym Afrykanom w Stanach Zjednoczonych
Bicz konny to forma kar cielesnych, która w przeszłości była stosowana jako środek dyscyplinujący lub karający niewolników w Stanach Zjednoczonych. Polegało to na użyciu bicza, zwykle wykonanego ze skóry lub surowej skóry, w celu zadawania bólu i obrażeń skóry oraz mięśni pleców i nóg niewolnika. Praktykę tę często stosowano jako formę odwetu za domniemane nieposłuszeństwo lub nielojalność i miała ona służyć jako środek odstraszający dla innych niewolników, którzy mogliby ulec pokusie, aby stawić opór swoim panom lub podjąć próbę ucieczki.….Stosowanie bicia konnego jako formy kary sięga początków niewolnictwa w koloniach amerykańskich i było używane przez cały XIX i początek XX wieku. Praktyka ta nie ograniczała się do właścicieli plantacji, ale była również stosowana przez innych właścicieli niewolników i nadzorców odpowiedzialnych za zarządzanie niewolnikami w dużych gospodarstwach i na plantacjach.… Biczowanie koni było brutalną i nieludzką praktyką, która powodowała ogromny ból i cierpienie niewolników, którzy byli poddana temu. Bicz często zanurzano w soli lub ostrej papryce, aby ciosy były bardziej bolesne, a niewolnika można było wielokrotnie bić, aż nie mógł stać ani chodzić. W niektórych przypadkach pobicia były tak dotkliwe, że zakończyły się trwałymi obrażeniami lub nawet śmiercią.…
Dziedzictwo bicia konia jako formy kary wciąż można zobaczyć w Stanach Zjednoczonych, gdzie wielu Afroamerykanów nadal nosi fizyczne i emocjonalne blizny tej brutalnej praktyki. Trauma i ból wywołane biczowaniem koni są przekazywane z pokolenia na pokolenie i nadal wywierają wpływ na życie tych, którzy zostali jej poddani.… W ostatnich latach podjęto wysiłki, aby uznać dziedzictwo biczowania koni i innych form niewolnictwa i zająć się nimi -kara z epoki. Na przykład w 2019 r. legislatura stanu Alabama przyjęła uchwałę uznającą rolę stanu w historii niewolnictwa i stosowanie kar cielesnych wobec niewolników. Podobne wysiłki podjęto w innych stanach, w których dominowało niewolnictwo, w ramach szerszych wysiłków mających na celu rozliczenie się z burzliwą przeszłością kraju oraz promowanie uzdrowienia i pojednania.



