มรดกอันโหดร้ายของการขี่ม้า: การทำความเข้าใจการบาดเจ็บและความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับชาวแอฟริกันที่เป็นทาสในสหรัฐอเมริกา
การตีม้าเป็นรูปแบบหนึ่งของการลงโทษทางร่างกายซึ่งในอดีตเคยใช้เป็นวิธีการลงโทษทางวินัยหรือการลงโทษทาสในสหรัฐอเมริกา เกี่ยวข้องกับการใช้แส้ ซึ่งโดยทั่วไปทำจากหนังหรือหนังดิบ เพื่อสร้างความเจ็บปวดและการบาดเจ็บที่ผิวหนังและกล้ามเนื้อบริเวณหลังและขาของทาส การปฏิบัตินี้มักถูกใช้เป็นรูปแบบหนึ่งในการแก้แค้นต่อการรับรู้ถึงการไม่เชื่อฟังหรือไม่ภักดี และมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นเครื่องยับยั้งทาสคนอื่นๆ ที่อาจจะถูกล่อลวงให้ต่อต้านเจ้านายของตนหรือพยายามหลบหนี
การใช้การเฆี่ยนม้าเป็นรูปแบบหนึ่งของการลงโทษ ย้อนกลับไปถึงยุคแรกๆ ของการเป็นทาสในอาณานิคมของอเมริกา และยังคงใช้ต่อไปตลอดศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 การปฏิบัตินี้ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงเจ้าของสวนเท่านั้น แต่ยังถูกใช้โดยเจ้าของทาสและผู้ควบคุมดูแลทาสคนอื่นๆ ที่รับผิดชอบในการจัดการทาสในฟาร์มและสวนขนาดใหญ่อีกด้วย
การขี่ม้าเป็นการกระทำที่โหดร้ายและไร้มนุษยธรรมที่ก่อให้เกิดความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมานอย่างใหญ่หลวงสำหรับทาสที่ถูก อยู่ภายใต้มัน แส้มักจะถูกจุ่มลงในเกลือหรือพริกไทยร้อนเพื่อทำให้การเฆี่ยนนั้นเจ็บปวดมากขึ้น และทาสอาจถูกทุบตีซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกระทั่งพวกเขาไม่สามารถยืนหรือเดินได้ ในบางกรณี การทุบตีรุนแรงมากจนส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บถาวรหรือถึงแก่ชีวิต
มรดกของการตีม้าซึ่งเป็นการลงโทษรูปแบบหนึ่งยังคงพบเห็นได้ในปัจจุบันในสหรัฐอเมริกา ซึ่งชาวแอฟริกันอเมริกันจำนวนมากยังคงมีรอยแผลเป็นทางร่างกายและจิตใจ ของการปฏิบัติอันโหดร้ายนี้ ความบอบช้ำทางจิตใจและความเจ็บปวดที่เกิดจากม้าถูกส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น และยังคงส่งผลกระทบต่อชีวิตของผู้ที่ตกเป็นทาสในเหตุการณ์นี้
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีความพยายามที่จะรับรู้และจัดการกับมรดกของการถูกล่ามม้าและรูปแบบอื่น ๆ ของความเป็นทาส -ยุคลงโทษ ตัวอย่างเช่น ในปี 2019 สภานิติบัญญัติแห่งรัฐแอละแบมาได้ลงมติยอมรับบทบาทของรัฐในประวัติศาสตร์ความเป็นทาสและการใช้การลงโทษทางร่างกายต่อทาส ความพยายามที่คล้ายกันนี้เกิดขึ้นในรัฐอื่นๆ ซึ่งมีการค้าทาสแพร่หลาย โดยเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามในวงกว้างเพื่อตกลงกับอดีตที่ทุกข์ยากของประเทศ และเพื่อส่งเสริมการเยียวยาและการปรองดอง
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
