Kontrowersyjna historia Sjamboka, broni ucisku w Republice Południowej Afryki w czasach apartheidu

Sjambok to rodzaj długiego, elastycznego bicza lub bata wykonanego ze skóry nosorożca, tradycyjnie używanego przez policję i wojsko w Republice Południowej Afryki. Pierwotnie był używany jako broń do samoobrony i utrzymania porządku w czasach apartheidu. Słowo „sjambok” pochodzi z języka afrikaans i jest również znane jako „sjambock” lub „shambok”.

Sjambok jest zwykle wykonany ze skóry nosorożca, która jest mocna i trwała oraz ma długą rączkę, którą można używany do uderzenia lub bicia kogoś. Policja i wojsko często wykorzystywały go do ujarzmiania i karania protestujących i działaczy walczących z apartheidem. Użycie szamboku jako broni było kontrowersyjne, a organizacje praw człowieka skrytykowały jego użycie jako formy tortur i nadmiernej siły.…
Użycie szamboku spadło od czasu zakończenia apartheidu w 1994 r., ale pozostaje symbolem brutalnej i opresyjnego reżimu, który rządził Afryką Południową przez dziesięciolecia. Obecnie słowo „sjambok” jest często używane metaforycznie do opisania wszelkich form surowego lub opresyjnego traktowania.