Kultowy Concorde: naddźwiękowy samolot pasażerski, który zdefiniował luksusowe podróże

Concorde był naddźwiękowym odrzutowcem opracowanym wspólnie przez British Aerospace (obecnie BAE Systems) i Aérospatiale (obecnie Airbus). Był to jedyny komercyjny samolot naddźwiękowy, który wszedł do służby, a swój pierwszy lot odbył w 1969 roku. Samolot mógł latać z prędkością do 2,04 Macha (1354 mil na godzinę lub 2180 km/h), co uczyniło go najszybszym komercyjnym samolotem pasażerskim w historii zbudowany. Concorde był napędzany czterema silnikami Rolls-Royce Olympus 593 i miał zasięg około 4000 mil (6400 km). Samolot miał unikalny opadający nos, który pozwalał mu startować i lądować jak konwencjonalny samolot pasażerski, ale miał też charakterystyczną konstrukcję skrzydła typu delta, która zapewniała mu zdolność latania z prędkością ponaddźwiękową. Concorde był używany głównie w lotach transatlantyckich między Londynem a Londynem Nowy Jork i w swojej luksusowej kabinie mógł zabrać na pokład do 100 pasażerów. Samolot był znany z wysokiego poziomu komfortu i obsługi, a w latach 80. i 90. stał się symbolem luksusowych podróży. Jednak Concorde nie był pozbawiony wyzwań. Samolot był bardzo drogi w eksploatacji, a ze względu na prędkość naddźwiękową powodował również duże zanieczyszczenie. Ponadto samolot miał ograniczony zasięg i mógł latać wyłącznie nad wodami lub obszarami niezamieszkanymi, co ograniczało jego trasy i miejsca docelowe. Pomimo tych wyzwań Concorde pozostał w służbie do 2003 roku, kiedy to wycofano go ze względu na spadający popyt i rosnące koszty operacyjne. Obecnie w służbie nie ma komercyjnych samolotów naddźwiękowych, ale kilka firm pracuje nad opracowaniem nowych samolotów naddźwiękowych na przyszłość.