ทำความเข้าใจเกี่ยวกับคิโน่ในการศึกษาภาพยนตร์
Kino เป็นคำที่ใช้ในการศึกษาภาพยนตร์เพื่ออธิบายการใช้การเคลื่อนไหวของกล้องและเทคนิคการตัดต่อเพื่อสร้างความรู้สึกของการเคลื่อนไหวหรือความลื่นไหลภายในฉาก คำว่า "kino" มาจากคำภาษารัสเซียที่แปลว่า "การเคลื่อนไหว" และมักใช้เพื่ออธิบายวิธีที่กล้องเคลื่อนที่ผ่านอวกาศ หรือวิธีการตัดต่อภาพเข้าด้วยกันเพื่อสร้างความรู้สึกที่ลื่นไหลหรือต่อเนื่อง
ตัวอย่างทั่วไปบางประการของ kino รวมถึง:
1. การแพนกล้อง: การแพนกล้องคือการเคลื่อนกล้องในแนวนอน โดยที่กล้องจะเลื่อนจากด้านหนึ่งของเฟรมไปยังอีกด้านหนึ่ง สามารถใช้เพื่อแสดงให้ผู้ชมเห็นฉากในมุมกว้าง หรือติดตามตัวละครขณะที่พวกเขาเคลื่อนที่ไปในอวกาศ
2 การเอียงกล้อง: การเอียงกล้องคือการเคลื่อนกล้องในแนวตั้ง โดยที่กล้องจะเลื่อนขึ้นหรือลงภายในกรอบ สามารถใช้เพื่อเน้นองค์ประกอบบางอย่างในฉาก เช่น การแสดงออกทางสีหน้าของตัวละครหรือบทสนทนา
3 ดอลลี่: ดอลลี่คือการเคลื่อนไหวของกล้องโดยที่กล้องจะเคลื่อนไปบนดอลลี่ ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวที่ราบรื่นและลื่นไหล สามารถใช้เพื่อสร้างความรู้สึกใกล้ชิดหรือใกล้ชิดกับตัวละคร หรือเพื่อเน้นความสำคัญขององค์ประกอบเฉพาะในฉาก
4 การติดตามช็อต: การติดตามช็อตคือการเคลื่อนไหวของกล้องโดยที่กล้องจะติดตามตัวละครขณะที่พวกมันเคลื่อนที่ผ่านอวกาศ สามารถใช้เพื่อสร้างความรู้สึกของโมเมนตัมหรือพลังงานภายในฉาก หรือเพื่อแสดงให้ผู้ชมเห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครต่างๆ
5 ภาพตัด: ภาพตัดเป็นเทคนิคการตัดต่อที่โปรแกรมแก้ไขตัดภาพจากภาพหนึ่งไปยังอีกภาพหนึ่ง บ่อยครั้งเพื่อแสดงมุมมองหรือองค์ประกอบที่แตกต่างกันภายในฉาก สามารถใช้เพื่อเพิ่มความหลากหลายและความน่าสนใจให้กับฉาก หรือเพื่อเน้นองค์ประกอบหรือธีมบางอย่าง โดยรวมแล้ว kino เป็นส่วนสำคัญของภาษาในภาพยนตร์ และสามารถใช้เพื่อสร้างเอฟเฟกต์และอารมณ์ที่หลากหลายภายในฉากได้ การใช้การเคลื่อนไหวของกล้องและเทคนิคการตัดต่ออย่างมีประสิทธิภาพ ผู้สร้างภาพยนตร์สามารถสร้างความรู้สึกของการเคลื่อนไหวและความลื่นไหลที่ดึงดูดผู้ชม และปรับปรุงประสบการณ์การรับชมโดยรวม
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
