พลังแห่งการวิงวอน: ปลดล็อกการสื่อสารที่ไม่ใช่คำพูด
การกระดิกเป็นรูปแบบหนึ่งของการสื่อสารโดยไม่ใช้คำพูดที่เกี่ยวข้องกับการใช้การแสดงออกทางสีหน้า ภาษากาย และท่าทางมือเพื่อสื่อความหมาย มักใช้ในสถานการณ์ที่การสื่อสารด้วยวาจาเป็นไปไม่ได้หรือไม่เหมาะสม เช่น ในสภาพแวดล้อมที่มีเสียงดัง หรือเมื่อสื่อสารกับคนที่หูหนวกหรือมีปัญหาในการได้ยิน คำว่า "การหวีดหวิว" บัญญัติขึ้นโดย ดร. วิลเลียม สโตโค นักภาษาศาสตร์ผู้ศึกษา ภาษามือและวัฒนธรรมคนหูหนวก เขาสังเกตว่าคนหูหนวกจะใช้การแสดงออกทางสีหน้า ภาษากาย และท่าทางมือร่วมกันเพื่อสื่อสารกันในสถานการณ์ที่ไม่สามารถสื่อสารด้วยวาจาได้
การสะบัดสามารถใช้ในบริบทที่หลากหลาย รวมถึง:
1 ในสภาพแวดล้อมที่มีเสียงดัง: เมื่อมีเสียงรบกวนรอบข้างมาก อาจเป็นเรื่องยากที่จะได้ยินหรือเข้าใจภาษาพูด การวิงวอนสามารถใช้เป็นรูปแบบอื่นของการสื่อสารในสถานการณ์เหล่านี้
2 กับคนหูหนวกหรือมีปัญหาในการได้ยิน: การกระดิกหางสามารถใช้เพื่อสื่อสารกับบุคคลที่หูหนวกหรือมีปัญหาในการได้ยิน ไม่ว่าจะเป็นการเสริมการสื่อสารด้วยวาจาหรือเป็นรูปแบบการสื่อสารแบบสแตนด์อโลนก็ตาม3 ในสถานการณ์ที่การสื่อสารด้วยวาจาไม่เหมาะสม: การวิพากษ์วิจารณ์สามารถใช้ในสถานการณ์ที่การสื่อสารด้วยวาจาไม่เหมาะสม เช่น ในสภาพแวดล้อมทางศาสนาหรือวัฒนธรรมที่จำเป็นต้องมีความเงียบ
4 ในการแสดงออกอย่างสร้างสรรค์: การกระดิกยังสามารถใช้เป็นรูปแบบหนึ่งของการแสดงออกอย่างสร้างสรรค์ เช่น ในการแสดงละครหรือการเต้นรำ โดยรวมแล้ว การกระดิกเป็นรูปแบบสำคัญของการสื่อสารโดยไม่ใช้คำพูด ซึ่งสามารถนำมาใช้ในบริบทที่หลากหลายเพื่อสื่อความหมายและเชื่อมโยง กับผู้อื่น
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
