Antisivizmi Anlamak: Merkezi Olmama ve Yerel Özerklik İçin Siyaset Felsefesi

Antisivizm, merkezi bir devlet fikrini reddeden ve ademi merkeziyetçiliği, yerel özerkliği ve gönüllü işbirliğini savunan politik bir felsefedir. Genellikle anarşist veya özgürlükçü fikirlerle ilişkilendirilir, ancak diğer siyasi geleneklerde de bulunabilir.

Antivizm, anarko-ilkelcilikten neo-konfederalizme kadar birçok biçim alabilir ve doğrudan eylem gibi çeşitli taktiklerle ifade edilebilir. sivil itaatsizlik ve alternatif kurumlar. Antisivistlerin ortak temalarından bazıları şunlardır:

1. Devletin eleştirisi: Sivil karşıtları, devletin doğası gereği baskıcı ve sömürücü olduğunu ve halktan ziyade yönetici sınıfın çıkarlarına hizmet ettiğini ileri sürerler.
2. Yerel özerkliğe vurgu: Sivil karşıtları, kararların merkezi bir otorite tarafından değil, yerel düzeyde en doğrudan etkilenenler tarafından alınması gerektiğine inanıyor.
3. Gönüllü birlik: Sivil karşıtları, zorunlu devlet tarafından sağlanan hizmetlerden ziyade gönüllü işbirliğini ve karşılıklı yardımı savunurlar.
4. Hiyerarşik yapıların reddi: Sivil karşıtları genellikle devlet ve kapitalist sistemlerde bulunanlar gibi hiyerarşik yapıları daha yatay, merkezi olmayan ağlar lehine reddederler.
5. Bireysel özgürlüğe vurgu: Sivil karşıtları, başkalarına zarar vermedikleri sürece bireylerin kendi seçimlerini yapma ve kendi hayatlarını uygun gördükleri şekilde yaşama özgürlüğüne sahip olmaları gerektiğine inanırlar.

Sivilcilik karşıtlığının eylem halindeki bazı örnekleri şunlardır:

1. Yerel özerkliği anarşist ilkelerle birleştirerek merkezi olmayan, topluluk temelli bir yönetim biçimi yaratan Meksika'daki Zapatista hareketi.
2. Merkezi olmayan, doğrudan demokrasi ve devletin reddi yoluyla demokratik, feminist ve ekolojik bir toplum yaratmayı amaçlayan Suriye'deki Rojava Devrimi.
3. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki, merkezi olmayan, katılımcı karar almayı ve kurumsal gücün ortadan kaldırılmasını savunan Occupy Wall Street hareketi.
4. 1930'larda İspanya'da devlete ve kapitalist sistemlere alternatif olarak işçi kontrolündeki kolektifleri ve kooperatifleri kuran anarşist hareket.
5. Doğrudan demokrasi ve karşılıklı yardıma dayalı, merkezi olmayan, kendi kendini yöneten bölgeler yaratmayı amaçlayan Ukrayna Devrimi sırasında kurulan özerk bölgeler.