Memahami Antisivisme: Falsafah Politik untuk Desentralisasi dan Autonomi Tempatan

Antisivisme ialah falsafah politik yang menolak idea negara berpusat dan menyokong desentralisasi, autonomi tempatan, dan kerjasama sukarela. Ia sering dikaitkan dengan idea-idea anarkis atau libertarian, tetapi juga boleh ditemui dalam tradisi politik lain.

Antisivisme boleh mengambil pelbagai bentuk, daripada anarko-primitivisme kepada neo-konfederalisme, dan ia boleh dinyatakan melalui pelbagai taktik, seperti tindakan langsung , ketidakpatuhan sivil, dan institusi alternatif. Beberapa tema biasa di kalangan antisivis termasuk:

1. Kritikan terhadap negara: Antisivis berpendapat bahawa negara sememangnya menindas dan eksploitatif, dan ia melayani kepentingan kelas pemerintah dan bukannya rakyat.
2. Penekanan pada autonomi tempatan: Antisivis percaya bahawa keputusan harus dibuat di peringkat tempatan oleh mereka yang paling terjejas secara langsung, bukannya oleh pihak berkuasa berpusat.
3. Persatuan sukarela: Antisivis menyokong kerjasama sukarela dan bantuan bersama, bukannya perkhidmatan wajib yang disediakan negara.
4. Penolakan struktur hierarki: Antisivis sering menolak struktur hierarki, seperti yang terdapat dalam negara dan sistem kapitalis, memihak kepada rangkaian yang lebih mendatar dan terdesentralisasi.
5. Penekanan pada kebebasan individu: Antisivis percaya bahawa individu harus bebas membuat pilihan mereka sendiri dan menjalani kehidupan mereka sendiri mengikut kesesuaian, selagi mereka tidak membahayakan orang lain.

Beberapa contoh antisivisme dalam tindakan termasuk:

1. Pergerakan Zapatista di Mexico, yang menggabungkan autonomi peribumi dengan prinsip anarkis untuk mewujudkan bentuk tadbir urus berasaskan komuniti yang terdesentralisasi.
2. Revolusi Rojava di Syria, yang bertujuan untuk mewujudkan masyarakat demokratik, feminis, dan ekologi melalui demokrasi terpencar, langsung dan penolakan negara.
3. Pergerakan Occupy Wall Street di Amerika Syarikat, yang menyokong desentralisasi, membuat keputusan secara partisipatif dan pembongkaran kuasa korporat.
4. Gerakan anarkis di Sepanyol pada tahun 1930-an, yang menubuhkan kolektif dan koperasi yang dikawal pekerja sebagai alternatif kepada sistem negara dan kapitalis.
5. Zon autonomi yang ditubuhkan semasa Revolusi Ukraine, yang berusaha untuk mewujudkan wilayah yang tidak berpusat dan berkerajaan sendiri berdasarkan demokrasi langsung dan bantuan bersama.