Bilgisayar Bilimi ve Programlamada Tahsisi Anlamak

Bilgisayar bilimi ve programlama bağlamında tahsis, bir programdaki bir değişkene veya nesneye bellek alanı atama sürecini ifade eder. Bir değişken veya nesne oluşturulduğunda, verilerini depolamak için belirli miktarda belleğe ihtiyaç duyulur. Ayırma, bellek alanının değişken veya nesne için bir kenara ayrılmasını içerir.

Örneğin, programınızda bir tamsayı dizisi oluşturursanız, bellek ayırıcı (genellikle işletim sisteminin bir parçasıdır) bitişik bir bellek bloğunu bunlara ayıracaktır. dizideki tüm tam sayıları saklayın. Her tamsayı, o bellek bloğu içinde kendi yuvasına sahip olacaktır ve bloğun boyutu, dizide depolamak istediğiniz tamsayıların sayısına bağlı olacaktır.

Aşağıdakileri de içeren çeşitli tahsis türleri vardır:

1. Yığın tahsisi: Bu, geçici depolama için kullanılan hafıza bölgesi olan yığındaki bir değişken veya nesne için hafıza ayırma işlemidir. Yığına tahsis edilen değişkenler ve nesneler genellikle küçük ve kısa ömürlüdür.
2. Yığın tahsisi: Uzun süreli depolama için kullanılan hafıza bölgesi olan heap üzerinde bir değişken veya nesne için hafıza tahsis edilmesi işlemidir. Yığına tahsis edilen değişkenler ve nesneler genellikle büyük ve uzun ömürlüdür.
3. Dinamik ayırma: Bu, bir değişken veya nesne için derleme zamanı yerine çalışma zamanında bellek ayırma işlemidir. Bu, ayrılabilecek bellek miktarı açısından daha fazla esnekliğe ve ayrıca çalışma zamanına kadar bilinmeyen nesneler için bellek ayırma becerisine olanak tanır.
4. Çöp toplama: Artık kullanılmayan nesneler için önceden ayrılan belleğin otomatik olarak geri kazanılması işlemidir. Bu, bellek sızıntılarını önlemeye ve belleğin verimli bir şekilde kullanılmasını sağlamaya yardımcı olur.