


Bilgisayar Bilimlerinde Haritalamayı Anlamak
Bilgisayar bilimlerinde haritalama, bir alandaki verileri başka bir alandaki verilerle ilişkilendirme veya bağlama sürecini ifade eder. Bu, bir eşleme işlevi, bir eşleme tablosu veya bir eşleme algoritması gibi çeşitli yollarla yapılabilir.
Eşlemenin farklı türleri vardır; bunlar arasında:
1. Bire-bir eşleme: Bir veri kümesindeki her öğe, başka bir veri kümesindeki yalnızca bir öğeyle ilişkilendirilir.
2. Bire çok eşleme: Bir veri kümesindeki her öğe, başka bir veri kümesindeki birden çok öğeyle ilişkilendirilir.
3. Çoka-bir eşleme: Bir veri kümesindeki birden çok öğe, başka bir veri kümesindeki aynı öğeyle ilişkilendirilir.
4. Çoktan çoğa haritalama: Her iki veri kümesindeki öğeler birbiriyle ilişkilidir ancak aralarında doğrudan bir bağlantı yoktur.
Haritalamanın amacı, bağlama ve uygulamaya bağlı olarak değişebilir. Haritalamanın bazı yaygın nedenleri şunlardır:
1. Veri entegrasyonu: Haritalama, farklı kaynaklardan gelen verileri tek bir veri kümesine veya sisteme entegre etmek için kullanılabilir.
2. Veri dönüşümü: Eşleme, verileri bir format veya yapıdan diğerine dönüştürmek için kullanılabilir.
3. Veri toplama: Eşleme, birden fazla kaynaktan gelen verileri tek bir veri kümesinde toplamak için kullanılabilir.
4. Veri analizi: Haritalama, farklı kaynaklardan gelen verileri analiz etmek ve kalıpları, eğilimleri veya ilişkileri tanımlamak için kullanılabilir.
Haritalamada kullanılan çeşitli teknikler ve araçlar vardır; bunlar arasında:
1. SQL birleşimleri: Ortak sütunlara dayalı olarak iki veya daha fazla tablodaki verileri birleştirmek için kullanılır.
2. Nesne-ilişkisel eşleme (ORM): Bir uygulamadaki nesneleri bir veritabanı tablosundaki satırlara eşlemek için kullanılır.
3. Veri entegrasyon araçları: Birden fazla kaynaktan gelen verileri tek bir veri kümesine entegre etmek için kullanılır.
4. ETL (Çıkart, Dönüştür, Yükle) araçları: Birden fazla kaynaktan veri çıkarmak, onu ortak bir formata dönüştürmek ve hedef sisteme yüklemek için kullanılır.
5. Veri ambarı: Birden fazla kaynaktan gelen büyük miktarda veriyi merkezi bir depoda depolamak ve yönetmek için kullanılır.



