İyatrokimyayı Anlamak: 17. Yüzyıl Tıbbi Uygulaması

İyatrokimya, 17. yüzyılda ortaya çıkan ve 19. yüzyılın sonlarına kadar devam eden tıbbi bir uygulamadır. Hem kimyanın hem de tıbbın unsurlarını birleştirdi ve hastalıkları tedavi etmek için kimyasal maddelerin kullanımını içeriyordu. "İatrokimya" terimi, Yunanca doktor anlamına gelen "iatros" ve simya veya kimya anlamına gelen "chemia" kelimelerinden gelir.

Iatrokimyacılar, insan vücudunun, dengelenmesi gereken karmaşık bir "ruhlar" veya "mizah" sistemi içerdiğine inanıyorlardı. sağlığınızı korumak için. Bu sıvıların dengesini değiştirerek hastalıkları tedavi etmek için cıva, kurşun, afyon gibi çeşitli kimyasal maddeler kullandılar. Ayrıca "mizaç" kavramına ya da belirli kişilik özelliklerinin ve fiziksel özelliklerin vücuttaki belirli salgıların baskınlığı tarafından belirlendiği fikrine de inanıyorlardı. altın ve yaşam iksirini keşfetmek için. Pek çok iatrokimyacı, simyanın sırlarının insan sağlığı ve hastalıklarının gizemlerini anlamanın anahtarı olduğuna inanıyordu.

İatrokimya bugün tuhaf ve arkaik bir uygulama gibi görünse de, bir zamanlar saygı duyulan ve yaygın olarak uygulanan bir tıp geleneğiydi. Aslında iatrokimyacıların kullandığı kimyasal maddelerin birçoğu, kullanımları ve etkileri artık çok daha iyi anlaşılmış olsa da, modern tıpta hala kullanılmaktadır.