Κατανόηση του Polarograph: Μια συσκευή που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας

Ο πολαρογράφος είναι μια συσκευή που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας ενός υλικού. Αποτελείται από δύο ηλεκτρόδια, ένα ακίνητο και ένα κινούμενο, τα οποία είναι βυθισμένα στο υπό δοκιμή υλικό. Η κίνηση του κινούμενου ηλεκτροδίου προκαλεί μια αλλαγή στο ηλεκτρικό πεδίο γύρω από το ακίνητο ηλεκτρόδιο, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί τη ροή ρεύματος μεταξύ των ηλεκτροδίων. Το ρεύμα που ρέει μεταξύ των ηλεκτροδίων είναι ανάλογο με την αγωγιμότητα του υλικού που δοκιμάζεται.

Ο πολαρογράφος εφευρέθηκε από τον Γερμανό φυσικό Gerhard Friedrich Michel στις αρχές του 20ου αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ευρέως στη μέτρηση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας των υλικών. Έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από πιο σύγχρονες τεχνικές, όπως η μικροσκοπία με ανιχνευτή τεσσάρων σημείων και ανιχνευτή σάρωσης. .

Η αρχή πίσω από τον πολαρογράφο βασίζεται στο γεγονός ότι όταν ένα υλικό τοποθετείται σε ηλεκτρικό πεδίο, ιόντα ή ελεύθερα ηλεκτρόνια μέσα στο υλικό θα κινηθούν ως απόκριση στο πεδίο, προκαλώντας τη ροή ηλεκτρικού ρεύματος. Με τη μέτρηση του ρεύματος που ρέει μεταξύ των ηλεκτροδίων, μπορεί να προσδιοριστεί η αγωγιμότητα του υλικού.

Ο Polarograph είναι ένα ευέλικτο εργαλείο για τη μελέτη των ηλεκτρικών ιδιοτήτων των υλικών και έχει χρησιμοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών, από τη μελέτη μετάλλων και ημιαγωγών έως μέτρηση της αντίστασης του εδάφους. Συνεχίζει να είναι ένα σημαντικό εργαλείο στην έρευνα και ανάπτυξη, καθώς και στον ποιοτικό έλεγχο και την παρακολούθηση διαδικασιών σε διάφορους κλάδους.