Bahasa Pengaturcaraan Simula yang Berpengaruh: Perintis Pengaturcaraan Berorientasikan Objek dan Banyak Lagi

Simula ialah bahasa pengaturcaraan yang dibangunkan pada tahun 1960-an oleh Ole-Johan Dahl dan Kristen Nygaard di Pusat Pengkomputeran Norway. Ia direka bentuk untuk menjadi bahasa tujuan umum untuk membina perisian sistem, dan ia merupakan salah satu bahasa pertama yang menyertakan ciri seperti pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengumpulan sampah.

Nama "Simula" berasal daripada perkataan Latin "simulare," yang bermaksud "meniru." Bahasa ini pada asalnya dibangunkan sebagai alat untuk mensimulasikan sistem yang kompleks, tetapi ia cepat berkembang menjadi bahasa pengaturcaraan lengkap dengan pelbagai aplikasi.

Simula terkenal dengan pengaruhnya terhadap pembangunan bahasa pengaturcaraan lain, termasuk C++, Java, dan Python. Ia juga merupakan salah satu bahasa pertama yang menggunakan sintaks yang serupa dengan bahasa semula jadi, menjadikannya lebih mudah untuk manusia membaca dan memahami.

Beberapa ciri utama Simula termasuk:

* Pengaturcaraan berorientasikan objek: Simula ialah salah satu bahasa pertama untuk memperkenalkan konsep pengaturcaraan berorientasikan objek (OOP) seperti kelas, objek dan warisan.
* Pengumpulan sampah: Simula ialah bahasa pertama yang memasukkan pengumpulan sampah automatik, yang membebaskan pengaturcara daripada bimbang tentang pengurusan memori.
* Struktur blok: Simula memperkenalkan konsep struktur blok, yang membolehkan pengaturcara mentakrifkan jujukan penyataan yang boleh dilaksanakan bersama-sama sebagai satu unit.
* Pengaturcaraan fungsian: Simula menyokong teknik pengaturcaraan berfungsi seperti fungsi tertib tinggi dan penutupan.

Secara keseluruhannya, Simula ialah bahasa penting dalam sejarah pengaturcaraan kerana ia memperkenalkan banyak ciri inovatif yang telah menjadi standard dalam bahasa pengaturcaraan moden.