Memahami Agen Sitostatik dalam Rawatan Kanser

Cytostatic merujuk kepada bahan atau agen yang mempunyai keupayaan untuk menghalang atau menghalang pertumbuhan dan pembahagian sel. Ini boleh dicapai dengan menyekat perkembangan kitaran sel, mendorong penahanan kitaran sel, atau menyebabkan kematian sel. Ejen sitostatik sering digunakan dalam rawatan kanser untuk melambatkan atau menghentikan pertumbuhan sel tumor.

Contoh agen sitostatik termasuk:

1. Ubat kemoterapi: Banyak ubat kemoterapi berfungsi dengan menyasarkan sel yang membahagi dengan cepat dan menyekat keupayaannya untuk membesar dan membahagi. Contohnya termasuk cisplatin, doxorubicin, dan 5-fluorouracil.
2. Terapi hormon: Terapi hormon boleh digunakan untuk merawat kanser sensitif hormon seperti kanser payudara dan prostat. Terapi ini berfungsi dengan menyekat pengeluaran atau tindakan hormon tertentu yang memacu pertumbuhan sel kanser. Contohnya termasuk tamoxifen dan letrozole.
3. Terapi disasarkan: Terapi disasarkan direka bentuk untuk menyasarkan molekul atau laluan tertentu yang terlibat dalam pertumbuhan dan kemandirian sel kanser. Contohnya termasuk imatinib (Gleevec) dan afatinib (Gilotrif).
4. Ubat anti-angiogenik: Ubat ini berfungsi dengan menyekat pembentukan saluran darah baru yang membekalkan oksigen dan nutrien kepada tumor. Contohnya termasuk bevacizumab (Avastin) dan sorafenib (Nexavar).

Adalah penting untuk ambil perhatian bahawa walaupun agen sitostatik boleh melambatkan atau menghentikan pertumbuhan sel kanser, mereka mungkin tidak dapat menghapuskan tumor sepenuhnya. Dalam sesetengah kes, terapi tambahan seperti pembedahan atau radiasi mungkin diperlukan untuk membuang tumor sepenuhnya.