Memahami Ketidakmanifestan: Idea bahawa Realiti Menyembunyikan Lebih Daripada Didedahkan

Nonmanifestness merujuk kepada idea bahawa beberapa aspek realiti tidak dapat dilihat atau diperhatikan secara langsung, dan oleh itu tidak dapat diketahui melalui deria biasa atau proses kognitif kita. Dalam erti kata lain, nonmanifestness mencadangkan bahawa terdapat aspek realiti yang tidak hadir secara eksplisit dalam pengalaman kita, sebaliknya tersirat atau disimpulkan daripada apa yang kita alami.

Sebagai contoh, konsep "masa" sering dianggap sebagai aspek realiti yang tidak nyata, kerana ia tidak dapat dirasakan secara langsung melalui pancaindera kita. Kita hanya boleh membuat kesimpulan tentang peredaran masa berdasarkan perubahan dalam pengalaman kita dan dunia fizikal di sekeliling kita. Begitu juga, konsep abstrak seperti "keadilan" atau "cinta" juga dianggap tidak nyata, kerana ia tidak boleh diperhatikan atau diukur secara langsung, sebaliknya difahami melalui kesannya terhadap pengalaman dan tingkah laku kita.

Idea tidak nyata adalah teras kepada banyak tradisi falsafah dan rohani. , yang sering menyatakan kewujudan alam atau dimensi realiti yang di luar persepsi biasa kita. Sebagai contoh, dalam agama Buddha, konsep "kekosongan" (shunyata) merujuk kepada sifat tidak nyata dari semua fenomena, yang dilihat sebagai kosong daripada kewujudan yang wujud dan bergantung kepada faktor lain untuk makna dan kewujudannya. Begitu juga, dalam Advaita Vedanta, konsep "Brahman" merujuk kepada realiti yang tidak nyata, merangkumi semua yang mendasari dunia nyata pengalaman kita.

Secara ringkasnya, nonmanifestness merujuk kepada idea bahawa terdapat aspek realiti yang tidak dapat diketahui secara langsung melalui deria biasa atau proses kognitif kita, dan mesti disimpulkan atau difahami melalui kesannya terhadap pengalaman dan tingkah laku kita. Idea ini adalah teras kepada banyak tradisi falsafah dan kerohanian, yang sering menyatakan kewujudan alam atau dimensi realiti yang di luar persepsi biasa kita.