Amon-Ra: de verborgen zonnegod van de oude Egyptische religie

Amon-Ra was een belangrijke godheid in de oude Egyptische religie, vereerd als de god van de zon en de koning van de goden. Men geloofde dat hij de schepper en instandhouder van al het leven was, en zijn aanbidding verspreidde zich door heel Egypte en daarbuiten tijdens de periode van het Nieuwe Rijk (1550-1070 v.Chr.). De naam Amon-Ra is afgeleid van de Egyptische woorden 'Amon', wat 'verborgen' betekent. ' of 'verborgen' en 'Ra' betekent 'zon'. Samen kan de naam worden vertaald als 'de verborgen zonnegod'. Deze naam weerspiegelt de mysterieuze en buitenaardse aard van de godheid, van wie werd aangenomen dat deze het menselijk begrip te boven ging. Amon-Ra werd vaak afgebeeld met een ramskop, wat zijn kracht en mannelijkheid symboliseerde. Hij werd ook geassocieerd met de farao's, van wie werd aangenomen dat ze zijn aardse vertegenwoordigers waren. Men dacht dat de farao’s door God aangestelde heersers waren, en hun gezag was ontleend aan hun connectie met Amon-Ra. De aanbidding van Amon-Ra bereikte zijn hoogtepunt tijdens de 18e dynastie (1550-1292 vGT), toen Thebe (het huidige Luxor) de hoofdstad van Egypte. Gedurende deze periode werd Amon-Ra vereerd als de oppergod, en zijn tempel in Karnak werd een van de belangrijkste religieuze centra in Egypte. Na verloop van tijd verspreidde de aanbidding van Amon-Ra zich naar andere delen van Egypte en daarbuiten, en hij werd bekend onder veel verschillende namen en titels. Zijn kernkenmerken als krachtige en mysterieuze zonnegod bleven echter gedurende zijn hele geschiedenis constant.