De geheime wereld van speakeasy's: een terugblik op de verborgen bars van het verbod

Speakeasy was een plek waar mensen tijdens de drooglegging in de Verenigde Staten illegaal konden drinken. Deze etablissementen waren vaak aan het zicht onttrokken en klanten moesten het wachtwoord kennen of een speciale uitnodiging hebben om toegang te krijgen. De naam 'speakeasy' is waarschijnlijk ontstaan uit de gewoonte om zachtjes over dergelijke plaatsen te praten om detectie door wetshandhavers te voorkomen. Tijdens de drooglegging, die duurde van 1920 tot 1933, waren de productie, het transport en de verkoop van alcohol illegaal in de Verenigde Staten . Dit leidde tot de opkomst van speakeasies, die vaak werden gerund door georganiseerde misdaadsyndicaten en dienden als ondergrondse drinkgelegenheden voor degenen die de wet aan hun laars wilden lappen. Speakeasies werden doorgaans verborgen achter ongemarkeerde deuren of op geheime locaties, en klanten moesten oppassen dat ze de aandacht op zichzelf of op het establishment vestigen. De sfeer was vaak zwak verlicht, met vaste gasten die aan kleine tafeltjes zaten of aan de bar stonden. Muziek en dans waren ook veel voorkomende kenmerken van speakeasies, evenals van spellen als poker en blackjack. Ondanks hun illegale karakter werden speakeasies populaire ontmoetingsplaatsen voor mensen die wilden ontsnappen aan de strikte morele codes van die tijd. Ze werden vaak geassocieerd met de jazzscene en de flappercultuur van de Roaring Twenties. Nadat de drooglegging in 1933 was ingetrokken, verdwenen de speakeasies geleidelijk, maar hun erfenis leeft voort in de populaire cultuur. Tegenwoordig wordt de term 'speakeasy' vaak gebruikt om elke verborgen of exclusieve bar of nachtclub te beschrijven, en veel moderne etablissementen hebben de geest van de oorspronkelijke speakeasies omarmd door ambachtelijke cocktails en een vintage sfeer aan te bieden.