De geloofsovertuigingen en praktijken van anabaptisten begrijpen

Anabaptistisch is een term die wordt gebruikt om de overtuigingen en praktijken van de wederdopersbeweging te beschrijven, die in de 16e eeuw ontstond als een tak van de protestantse Reformatie. Het woord 'wederdoper' betekent 'opnieuw dopen', omdat een van de belangrijkste overtuigingen van deze beweging was dat volwassen gelovigen gedoopt moesten worden op basis van hun geloofsbelijdenis, in plaats van baby's, zoals destijds de praktijk was van veel reguliere christelijke denominaties. Anabaptisten benadrukten ook het belang van persoonlijke bekering, het gezag van de Bijbel en de scheiding van kerk en staat. Ze verwierpen de kinderdoop, omdat ze geloofden dat deze niet Bijbels was en dat het de betekenis van de volwassenendoop ondermijnde. Ze geloofden ook in het priesterschap van alle gelovigen, wat betekende dat alle christenen gelijk waren voor God en een directe relatie met Hem hadden, in plaats van te vertrouwen op tussenpersonen zoals priesters of bisschoppen. Anabaptistische overtuigingen en praktijken hebben door de eeuwen heen veel christelijke denominaties beïnvloed. inclusief de Amish, mennonieten en broeders in Christus. Tegenwoordig zijn er nog steeds veel kerken en gemeenschappen die zich identificeren als anabaptist of anabaptistische wortels hebben.