Zrozumienie wierzeń i praktyk anabaptystów

Anabaptystyczny to termin używany do opisania wierzeń i praktyk ruchu anabaptystycznego, który pojawił się w XVI wieku jako odgałęzienie reformacji protestanckiej. Słowo „anabaptysta” oznacza „ponownie chrzczący”, ponieważ jednym z kluczowych przekonań tego ruchu było to, że dorośli wierzący powinni być ochrzczeni na podstawie wyznania wiary, a nie dzieci, jak to było wówczas praktyką wielu głównych wyznań chrześcijańskich. „Anabaptyści podkreślali także wagę osobistego nawrócenia, autorytet Biblii i rozdział kościoła od państwa. Odrzucili chrzest niemowląt, wierząc, że nie jest on zgodny z Biblią i podważa znaczenie chrztu dorosłych. Wierzyli także w kapłaństwo wszystkich wierzących, co oznaczało, że wszyscy chrześcijanie byli równi przed Bogiem i mieli z Nim bezpośrednią relację, zamiast polegać na pośrednikach, takich jak księża czy biskupi.…Wiary i praktyki anabaptystyczne na przestrzeni wieków wywierały wpływ na wiele wyznań chrześcijańskich, włączając w to Amiszów, Mennonitów i Braci w Chrystusie. Obecnie nadal istnieje wiele kościołów i społeczności, które identyfikują się jako anabaptyści lub mają anabaptystyczne korzenie.