Fascynujący świat chelicery: odkrywanie anatomii drapieżnych owadów i pajęczaków

Chelicera (liczba mnoga: chelicerae) to termin używany w anatomii stawonogów do opisania aparatu gębowego niektórych owadów i innych grup pajęczaków. Te narządy gębowe specjalizują się w chwytaniu i trawieniu ofiary i zwykle występują u gatunków drapieżnych, takich jak pająki, skorpiony i żniwiarze.…
Szczękoczułki składają się z dwóch lub czterech części, w zależności od grupy i zwykle znajdują się z przodu głowy . U owadów chelicery to zwykle żuchwy (szczęki), które służą do chwytania i rozdzierania ofiary, podczas gdy u pająków i innych pajęczaków przekształcają się w kły wstrzykujące jad.

Termin „chelicera” pochodzi od greckich słów „chele” co oznacza „pazur”, a „ceras” oznacza „róg”, prawdopodobnie ze względu na przypominający pazury wygląd aparatu gębowego u niektórych gatunków.