Zrozumienie komizmu: psychologia używania humoru do radzenia sobie

Komizm to termin używany w psychologii do opisania tendencji niektórych osób do używania humoru jako sposobu radzenia sobie z trudnymi lub niewygodnymi sytuacjami. Często jest to postrzegane jako mechanizm obronny, w ramach którego osoba używa humoru, aby uniknąć poradzenia sobie z emocjami lub rozładować napięcie.

Komiczność może objawiać się na różne sposoby, na przykład żartując lub używając sarkazmu, aby odwrócić uwagę od poważnych tematów, lub używając humoru do kpiny siebie lub innych, aby uniknąć bezbronności. Chociaż komizm może być sposobem na tymczasowe złagodzenie dyskomfortu lub stresu, może również stanowić barierę w głębszym połączeniu i zrozumieniu, ponieważ może uniemożliwić ludziom pełne zaangażowanie się w swoje emocje i daną sytuację.…
Pojęcie komizmu zostało po raz pierwszy wprowadzone przez psycholog Kenneth D. Keith w latach 70. XX wieku i od tego czasu był szeroko badany w dziedzinie psychologii. Badania wykazały, że komizm często wiąże się z pewnymi cechami osobowości, takimi jak ekstrawersja i ugodowość, i może stanowić strategię radzenia sobie dla osób cierpiących na wysoki poziom lęku lub neurotyczności.