Zrozumienie manicheizmu: dualistyczna filozofia i ruch religijny

Manicheizm to ruch filozoficzno-religijny założony przez irańskiego proroka Mani (216-276 n.e.) w III wieku n.e. Łączy w sobie elementy zaratusztrianizmu, buddyzmu i chrześcijaństwa oraz podkreśla dualistyczną walkę dobra ze złem.… Manicheizm uczy, że świat jest podzielony na dwie podstawowe zasady: boskie, wieczne i niezmienne Światło oraz diabelskie, doczesne i zmienne Ciemność. Światło reprezentuje boskość, podczas gdy Ciemność reprezentuje to, co szatańskie lub demoniczne. Wszyscy ludzie są uwięzieni w świecie materialnym, który jest stworzony i kontrolowany przez Ciemność.……Celem manicheizmu jest wyzwolenie duszy ze świata materialnego i przywrócenie jej boskiemu Światłu. Osiąga się to poprzez proces duchowego oczyszczenia, który polega na rozpoznaniu i odrzuceniu Ciemności oraz przyjęciu Światła.…Manicheizm podkreśla także wagę etycznego postępowania i unikania grzechu, co jest postrzegane jako forma współpracy z ciemność. Ruch ten wywarł znaczący wpływ na rozwój chrześcijaństwa, szczególnie w pierwszych wiekach jego historii.…
Niektóre z kluczowych cech manicheizmu obejmują:…
* Dualistyczny światopogląd: wszechświat jest podzielony na dwie podstawowe zasady, Światło i Ciemność .
* Zbawienie poprzez duchowe oczyszczenie: Celem manicheizmu jest wyzwolenie duszy ze świata materialnego i przywrócenie jej boskiemu Światłu.* Etyczne postępowanie: Ruch podkreśla wagę etycznego postępowania i unikania grzechu.
* Unikanie materii: Manichejczycy postrzegają świat materialny jako stworzony i kontrolowany przez Ciemność i dlatego starają się go przekroczyć.* Wpływ na chrześcijaństwo: Manicheizm miał znaczący wpływ na rozwój chrześcijaństwa, szczególnie we wczesnych wiekach jego historii .