Zrozumienie wigizmu: historyczna ideologia polityczna

Wiggizm to ideologia polityczna, która pojawiła się w XVII wieku w Anglii. Pierwotnie była to grupa polityków, którzy popierali króla Wilhelma III i królową Marię II, którzy byli Holendrami z urodzenia i wstąpili na tron po chwalebnej rewolucji w 1688 r. Nazwa „Wig” pochodzi od terminu „Wieprz”, który było używane jako obraźliwe określenie zwolenników Wilhelma i Marii. Z biegiem czasu wigizm przekształcił się w ideologię polityczną, która kładła nacisk na wolność jednostki, rządy konstytucyjne i rządy prawa. Wigowie wierzyli w znaczenie praw własności, ochrony prywatnej przedsiębiorczości i ograniczania władzy rządu. Popierali także tolerancję religijną i zniesienie niewolnictwa. Wiggerstwo stało się dominującą siłą w brytyjskiej polityce w XVIII i XIX wieku, a na czele partii przewodziły wybitne osobistości, takie jak Robert Walpole, William Pitt Starszy i Benjamin Disraeli. Wigom sprzeciwiali się torysi, którzy opowiadali się za bardziej konserwatywnym podejściem do rządzenia. W Stanach Zjednoczonych terminem „wig” używano do opisania partii politycznej, która powstała na początku XIX wieku. Amerykańska Partia Wigów powstała w opozycji do Partii Demokratyczno-Republikańskiej i jej lidera, prezydenta Andrew Jacksona. Wigowie wspierali rozwój narodowy, cła i silny rząd federalny, ale ostatecznie nie powiodły im się wysiłki mające na celu zdobycie władzy. Dziś termin „wiggeria” jest nadal używany do opisania ideologii politycznych, które kładą nacisk na wolność jednostki, rządy konstytucyjne i rządy prawa. Należy jednak zauważyć, że współczesne użycie tego terminu niekoniecznie odzwierciedla specyficzny kontekst historyczny lub politykę pierwotnej Partii Wigów.