ทำความเข้าใจ Soporifics: ประเภท ความเสี่ยง และผลข้างเคียง
Soporifics คือสารที่ทำให้เกิดการนอนหลับหรืออาการง่วงนอน ไม่ว่าจะเป็นในรูปแบบยาหรือเป็นส่วนผสมในผลิตภัณฑ์บางชนิด สามารถพบได้ในรูปแบบต่างๆ เช่น ยาเม็ด ของเหลว หรือการใช้เฉพาะที่ ตัวอย่างทั่วไปของ soporifics ได้แก่:
1 ยาบาร์บิทูเรต: ครั้งหนึ่งเคยใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นยาระงับประสาทและยาสะกดจิต แต่ส่วนใหญ่ถูกแทนที่ด้วยเบนโซไดอะซีพีน เนื่องจากมีโอกาสติดยาและผลข้างเคียง ตัวอย่าง ได้แก่ ฟีโนบาร์บาร์บิทอลและเซโคบาร์บิทัล.
2 เบนโซไดอะซีพีน: ยาเหล่านี้มักใช้รักษาอาการวิตกกังวล นอนไม่หลับ และอาการชัก สิ่งเหล่านี้สามารถสร้างนิสัยและอาจทำให้เกิดผลข้างเคียง เช่น อาการง่วงซึม สับสน และสูญเสียความทรงจำ ตัวอย่าง ได้แก่ อัลปราโซแลม (ซาแน็กซ์), ไดอะซีแพม (วาเลี่ยม) และลอราซีแพม (เอติวาน)
3 ตัวเร่งปฏิกิริยาตัวรับเมลาโทนิน: ยาเหล่านี้ทำงานโดยเลียนแบบการกระทำของเมลาโทนิน ซึ่งเป็นฮอร์โมนที่ควบคุมวงจรการนอนหลับและตื่น ตัวอย่าง ได้แก่ ราเมลทีออน (โรเซเรม) และทาซิเมลทีออน (เฮตลิออซ).
4 ยาแก้แพ้: ยาแก้แพ้บางชนิดที่มีอายุมาก เช่น ไดเฟนไฮดรามีน (เบนาดริล) อาจทำให้เกิดอาการง่วงนอน และบางครั้งใช้เป็นยาแก้แพ้ได้ อย่างไรก็ตาม พวกมันอาจมีผลข้างเคียงมากกว่าโซพอริฟิกประเภทอื่น
5 กัญชา: สารออกฤทธิ์ทางจิตในกัญชา ได้แก่ tetrahydrocannabinol (THC) สามารถกระตุ้นให้นอนหลับและผ่อนคลายได้ อย่างไรก็ตาม สถานะทางกฎหมายของกัญชาแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศและรัฐ และการนำไปใช้เพื่อประโยชน์สาธารณะไม่เป็นที่ยอมรับในระดับสากล
6 สมุนไพร: สมุนไพรบางชนิด เช่น รากวาเลอเรียนและคาโมมายล์ ถูกนำมาใช้เพื่อส่งเสริมการผ่อนคลายและปรับปรุงคุณภาพการนอนหลับ แม้ว่าพวกมันอาจมีฤทธิ์น้อยกว่า soporifics ทางเภสัชกรรม แต่โดยทั่วไปถือว่าปลอดภัยและทนทานได้ดี สิ่งสำคัญที่ควรทราบคือการใช้ soporifics ควรอยู่ภายใต้การแนะนำของผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเสมอ เนื่องจากพวกมันอาจมีความเสี่ยงและผลข้างเคียงได้ นอกจากนี้ จำเป็นต้องระบุสาเหตุที่แท้จริงของการรบกวนการนอนหลับมากกว่าการพึ่งพาอาศัยการนอนหลับเพียงอย่างเดียว
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
