Memahami Autorotation dalam Rotorcraft

Autorotation ialah sejenis putaran autorotasi yang berlaku dalam rotor apabila ia tidak tertakluk kepada sebarang tork luaran. Ia adalah putaran mampan diri yang dikekalkan oleh dinamik dalaman pemutar itu sendiri, tanpa sebarang input luaran.

Dalam autorotasi, bilah pemutar bersudut supaya ia menghasilkan daya angkat, walaupun pemutar tidak berputar. Lif ini menghasilkan tork yang menyebabkan pemutar terus berputar, walaupun selepas impuls awal telah digunakan. Kadar putaran rotor meningkat apabila daya angkat meningkat, dan rotor akan terus berputar pada kadar yang semakin laju sehingga mencapai keseimbangan yang stabil.

Autorotasi biasanya digunakan dalam helikopter dan rotorcraft lain untuk memperlahankan atau mendaratkan pesawat apabila enjin tidak hidup. Dengan memasuki autorotasi, juruterbang boleh mengawal kadar penurunan pesawat dan membuat pendaratan yang selamat tanpa memerlukan kuasa daripada enjin. Autorotasi juga digunakan dalam beberapa situasi di mana enjin perlu dimatikan, seperti semasa penyelenggaraan atau dalam kecemasan.

Autorotasi ialah kemahiran kritikal untuk dikuasai oleh juruterbang helikopter, kerana ia penting untuk pendaratan yang selamat dan prosedur kecemasan. Keupayaan untuk memasuki dan mengekalkan autorotasi adalah aspek utama latihan penerbangan helikopter, dan juruterbang mesti mempraktikkan kemahiran ini dengan kerap untuk memastikan kecekapan.