Memahami Interferometri dan Aplikasinya dalam Optik dan Pengimejan

Interferometri ialah teknik yang digunakan dalam optik dan pengimejan yang melibatkan superposisi dua atau lebih gelombang, selalunya dalam bentuk pancaran cahaya, untuk menghasilkan corak gangguan. Corak ini boleh mendedahkan maklumat tentang sifat gelombang, seperti amplitud, fasa dan taburan ruangnya.

Dalam konteks pengimejan optik, interferometri digunakan untuk mengukur perbezaan dalam panjang laluan optik dua atau lebih objek atau permukaan. Dengan menindih rasuk rujukan dengan rasuk ujian yang telah dipantulkan daripada salah satu objek, corak gangguan dihasilkan yang mengandungi maklumat tentang topografi permukaan objek. Teknik ini dikenali sebagai "pengimejan interferometrik" atau "interferometri peralihan fasa."

Secara interferometri merujuk kepada penggunaan interferometri dalam aplikasi atau teknik tertentu. Contohnya, "diukur secara interferometrik" merujuk kepada kuantiti yang telah ditentukan menggunakan interferometri, seperti topografi permukaan sesuatu objek. Begitu juga, "interferometrik stabil" merujuk kepada sistem atau peranti yang direka bentuk untuk mengekalkan corak gangguan yang stabil dari semasa ke semasa, yang penting untuk banyak aplikasi dalam optik dan pengimejan.

Secara ringkasan, interferometrik ialah kata keterangan yang menerangkan penggunaan interferometri dalam sesuatu tertentu. konteks atau aplikasi. Ia sering digunakan untuk menerangkan ukuran sifat menggunakan interferometri, seperti topografi permukaan atau panjang laluan optik.