Het vergeten concept van ondeugendheid: onderzoek naar de geschiedenis van speels kattenkwaad

Rompigheid is een term die in de 19e eeuw werd gebruikt om een soort speels, ondeugend of guitig gedrag te beschrijven, vooral bij kinderen. Het is afgeleid van het woord ‘ravotten’, wat betekent vrijuit spelen of stoeien. Rompisme werd vaak geassocieerd met jongens en jonge mannen, die werden gezien als vol energie en vitaliteit, en die graag fysieke activiteiten ontplooiden, zoals ruig bezig zijn, worstelen en andere vormen van speels ruig gedrag. De term werd soms gebruikt om een soort jongensachtige of jeugdige uitbundigheid te beschrijven die als charmant of vertederend werd beschouwd, maar die ook potentieel ondeugend of ontwrichtend was. menselijk gedrag beschrijven. Het idee van speelse, ondeugende energie blijft echter een belangrijk onderdeel van de menselijke ervaring en ontwikkeling, en wordt nog steeds gevierd in verschillende vormen van kunst, literatuur en populaire cultuur.