Konsep Rompishness yang Dilupakan: Meneroka Sejarah Nakal Main-Main

Rompishness ialah istilah yang digunakan pada abad ke-19 untuk menggambarkan sejenis tingkah laku suka bermain, nakal, atau nakal, terutamanya pada kanak-kanak. Ia berasal daripada perkataan "romp," yang bermaksud bermain atau bermain-main dengan bebas.

Perkelahian sering dikaitkan dengan kanak-kanak lelaki dan lelaki muda, yang dilihat sebagai penuh tenaga dan kecergasan, dan yang gemar melakukan aktiviti fizikal seperti kasar, gusti, dan lain-lain bentuk tingkah laku kasar dan suka bermain. Istilah ini kadang-kadang digunakan untuk menggambarkan sejenis keseronokan kanak-kanak atau remaja yang dianggap menawan atau menawan, tetapi juga berpotensi nakal atau mengganggu.

Konsep rompishness tidak digunakan secara meluas hari ini, dan ia sebahagian besarnya tidak disukai sebagai cara untuk menggambarkan tingkah laku manusia. Walau bagaimanapun, idea tenaga yang suka bermain dan nakal kekal sebagai bahagian penting dalam pengalaman dan pembangunan manusia, dan ia terus diraikan dalam pelbagai bentuk seni, kesusasteraan dan budaya popular.